Miesiąc po powodzi poszedłem na spacer po Lądku Zdroju. Chciałem zobaczyć na własne oczy, jak wygląda miasto po przejściu żywiołu.

Moje zdjęcia nie szukają sensacji, bardziej zatrzymują chwilę przejścia, pomiędzy stratą a odbudową, między wspomnieniem wody a oddechem normalności. To zapis kruchości i siły miejsca, które przetrwało i nadal trwa.